امید شریفی از زمانی‌که آموزش معرق به افراد دارای شرایط خاص را قبول می‌کند، هر سال بر تعداد شاگردانش افزوده شده است؛ به‌طوری‌که سال اول با یک هنرآموز اوتیسمی شروع کرد، اما اکنون چهل‌درصد هنرجوهایش را افراد دارای شرایط خاص تشکیل می‌دهند.
محله آزادشهر یکی از قطب‌های خرید مشهد است. این محله پیش از انقلاب به سبب همسایگی با بوستان «آریامهر» به همین‌نام معروف بوده است. بعد از انقلاب که نام بوستان آریامهر به «ملت» تغییر می‌کند، شهید غلامرضا جنگی پیت حلبی روغنی را صاف می‌کنند و نام «آزادشهر» را به نشانه رهایی از حکومت پهلوی رویش می‌نویسد.
سال۷۰ که یکی از کسبه، مغازه این محدوده را به مبلغ ماهی ۱۰هزار‌تومان اجاره کرده بود، دیگران به او بد و بیراه می‌گفتند که چرا باعث افزایش مبلغ اجاره‌ها شده است.
کوچه امامت۵۴، از معابر فرعی محله آزادشهر است که از سوی دیگر به بولوار جلال‌آل‌احمد متصل می‌شود. این کوچه به نام شهیدعلیرضا پیشداد نام‌گذاری شده است.
علی نمازی هفت‌سال از دوران نوجوانی را در اسارت طی کرد. در این مدت درس و مشقش را با کتاب‌های صلیب سرخ و درس‌های معلمان اسرا در اردوگاه‌های عراق خواند.
کیفیت مناسب و تأییدیه‌های مختلف این اختراع، باعث شده است سال گذشته در سفر رئیس‌جمهوری، در لیست طرح‌های اولویت‌دار استان قرار گیرد. صفری سیزده‌دستگاه از این اختراع را به‌رایگان به ناوگان اتوبوس‌رانی مشهد داده است.
علی وجدانی که از دوازده سالگی وارد دنیای چوب شد، در ساخت درب حرم امامین کاظمین (ع) حضور داشته است.
ماهرخ شاکریان حکم همان نخ تسبیح را دارد. خیران را گرد هم می‌آورد تا با کمک آن‌ها دردی از بیماران التیام پیدا کند و عزیزی به آغوش خانواده‌اش برگردد.