اوستا موسی فردی مهربان و بزرگ بود که همیشه بلندگو به دست می‌گرفت و گود چوخه را اداره می‌کرد. او با میدان‌داری نمی‌گذاشت هیچ‌گاه درگیری رخ دهد. با فوت ایشان گود چند سالی بی‌بزرگ ماند.
گروه «پایان کارتن‌خوابی»با هدف ترک معتادان، هر هفته شنبه‌ها در خانه شاملو غذا می‌پزند و بین کارتن‌خواب‌ها توزیع می‌کنند.
در دوران قاجار و پهلوی اول، کشت و صادرات تریاک در ایران آزاد بود، اما به‌دلیل مبتلا شدن بسیاری از مردم ایران به اعتیاد ، مصرف این ماده مخدر در چند دوره ممنوع می‌شود.
خبرنگار روایت می‌کند: اینجا برای من جهان بوهاست؛ بو‌ها هستند که اینجا حکومت می‌کنند و من که آدم این جهان نیستم، حسابی به زحمت افتاده ام و از حد توان تحمل من خارج می‌شود.
اعتیاد و مصرف تریاک، از دوره صفویه مرسوم بوده و احتمالاً در مشهد نیز، این رویه وجود داشته‌است. با این حال، شیوع افسارگسیخته این بلای مهلک اجتماعی دوره محمدشاه قاجار، به چشم آمد.
برخی به امید فردا و زباله‌جمع‌کردن و سرقت و کسب پولی برای نشئگی، خماری را سر می‌کنند و برخی دیگر آن‌قدر وجودشان را دود کرده‌اند که چیزی برای از‌دست‌دادن ندارند و آرام و خاموش می‌میرند.
محمدحسین قویدل می‌گوید: دوقان‌ها الاغ‌هایی بودند که قاچاقچی‌ها تربیت می‌کردند. حیوان بدون سوار از سرخس به افغانستان می‌رفت. آن سوی مرز مواد بارش می‌کردند و دوباره همین راه را برمی‌گشت.