خیابان عبدالمطلب ۱۵ تا دهه۶۰ خاکی بود. این خیابان در گذشته، کوچه کمعرضی بود و به بولوار عبدالمطلب هم دسترسی نداشت. با احداث مجتمعهای مسکونی یاس؛نام این مجتمع درکنار نام عبدالمطلب۱۵ نشست.
عیدگاه ۶ با تابلوی سروش در گذشته محل استقرار و زندگی یهودیان بود که مردم به آنها جهود (جدید) میگفتند و آنطور که سیدحسن طباطبایی هشتادویکساله میگوید بهنام جهودها معروف بود.
مسجد ائمه بقیع(ع) از تخریبهای اطراف حرممطهر جان سالم به در برد تا در کنار بیش از هفتاد مسجدی که در طرح نوسازی اطراف حرممطهر تخریب و با تجمیع تبدیل به احسن شدند، سرپا بماند.
کوچه شهید فکوری ۴۵ در محله چهارچشمه را به نام «بهاران» میشناسند. خیابان بهاران ۳ یکی از معابر پررفتوآمد محله محسوب میشود که انواع کاربریهای رفاهیتفریحی، آموزشی، ورزشی و مذهبی را در خود جای داده است.
از مدرسهای که بیش از نیمقرن قدمت داشت و خیلی از بزرگان شهر روزگاری دانشآموزش بودند، اکنون تنها درِ چوبی سبز کم جان و چند بیت شعر بر در و دیوار اطرافش برجا مانده و باقی خاک است و خاک.
«شاهطهماسب صفوی، ملکی به نام مزرعه حسینی در میانولایت و رقبهای در جمعآباد تبادکان، خریداری [کرد]و عواید آن را صرف فتیله عنبر (فتیلهای که از عنبر سازند و بوی خوش میدهد) حرم مطهر و حفاظ مزار خود نمود».
کوچه بزرگمهر۱۰ در محله کوی پلیس واقع شده است؛ محلهای که به گفته قدیمیهایش زمینهای آن، نزدیک به چهلسال قبل به کارمندان نیروی انتظامی واگذار شده است.