مربی

سیدمجتبی ذبیحی از دوره راهنمایی، آن‌قدر عاشق سرود بود که دست‌آخر شغلش همین شد، مربی سرود! او اکنون در کارنامه خود، رتبه‌های برتر کشوری زیادی دارد.

شهروند هفتادوچهارساله محله حجاب، هشت سال است که هر روز صبح بیش از ۵۰ شهروند قاسم‌آبادی را در بوستان نیلوفرآبی دور خود جمع کند و بی‌هیچ چشمداشت مالی، با آنان نرمش کار کند.

او را با نام حسن گل‌فروش می‌شناسند و کمترکسی حسن را با فامیل شناسنامه‌ای‌اش (تناور زرمهری) به یاد دارد. حسن‌آقا با دو نوع گل مرتبط است، یکی گل‌فروشی و دیگری پیدا کردن استعدادهای گلزنی.

خواستن همیشه توانستن نیست و این را حمیده جوان بهتر از هر کسی می‌داند: «من تلاش می‌کردم، اما انگار دیر شروع کردن دو و میدانی تأثیرش را گذاشته‌بود. دیدم رکوردم حتی با قهرمان کشور خودمان زیاد است!

حسن بامشکی، مربی پیشکسوت کشتی می‌گوید: داش‌مشتی‌های هر محله مانند پاسبان و نگهبان آن محله بودند، چون امنیت کوچه و خیابان محله زندگی‌شان را تأمین می‌کردند.

امید شریفی از زمانی‌که آموزش معرق به افراد دارای شرایط خاص را قبول می‌کند، هر سال بر تعداد شاگردانش افزوده شده است؛ به‌طوری‌که سال اول با یک هنرآموز اوتیسمی شروع کرد، اما اکنون چهل‌درصد هنرجوهایش را افراد دارای شرایط خاص تشکیل می‌دهند.

مربی فوتبال محله دروی برای استعدادهای ورزشی مناطق کم‌برخوردار سرمایه‌گذاری می‌کند.