قهرمان روایت پیش‌رو، حکایت مینا کرمانی است، دختر جوانی که باوجود نابینا یی خیلی زود به یک قهرمان دو‌و‌میدانی تبدیل شد.
جبار باغچه‌بان به دعوت جمعی از فرهنگیان، در اواخر سال ۱۳۲۶ خورشیدی گذرش به مشهد افتاد و برای حدود سه ماه ساکن شهر امام‌رضا (ع) شد.
ملیحه صفایی، بانوی ملی پوش مشهدی، با کسب ۴ مدال در مسابقات شطرنج، طلایی‌ترین عضو کاروان «فرزندان ایران» در بازی‌های پاراآسیایی هانگژو شد.
وجود مرکز بهزیستی و بیمارستان هفده‌شهریور سبب شده همیشه در دو سمت این خیابان خودرو پارک باشد. حدود دویست‌متر سمت راست این معبر، مرکز «جامعه نابینا یان» قرار داردو پیاده‌روسازی در همین فاصله، خاص این افراد اجرا شده است.
موسی عصمتی، شاعر روشن‌دل مشهدی سه کتاب برای بچه‌ها منتشر کرده و علاوه بر آن اولین بسته آموزشی خط بریل را با عنوان «شهرک الفبا» فراهم آورده است.
غلامحسین حیدری می‌گوید: من سه‌بار سکته کردم و مُردم. مرا با شوک الکتریکی برگرداندند. خدا می‌داند که درواقع به دعای این بچه‌ها برگشتم؛ هیچ‌چیز پاک‌تر از دعای بچه‌های استثنایی نیست.
ابراهیم رضایی چندسال قبل به‌دلیل بیماری آب‌سیاه کم‌بینا شد و این موضوع باعث شروع فعالیت‌هایش برای نابینا یان و کم‌بینایان شده است.