جوان‌ترین داور فوتبال کشور، 17 سال دارد
حسن رجبی که سال ١٣٨٣ به دنیا آمده، موفق به کسب عنوان جوان‌ترین داور کشور شده است. دانش‌آموز نوجوان دبیرستان شهید مداح حسینی واقع در محله کارمندان اول که فوتبال را از زمین‌های خاکی شروع می‌کند و بعد در سن و سال کم متوجه علاقه‌اش به داوری فوتبال می‌شود. در بازی‌های فوتبال مدرسه و محله به عنوان داور بازی می‌کند تا اینکه دبیر ورزش مدرسه، او را به تیم داوران هیئت فوتبال استان خراسان رضوی معرفی می‌کند. رجبی پس از شرکت در کلاس‌ها و آزمون‌ها و کسب مدرک داوری، حالا به عنوان جوان‌ترین داور کشور، بازی‌ها و مسابقات مختلف را داوری می‌کند.
همه پست‌ها را امتحان کردم، داوری چیز دیگری بود!
ورزشی که از همان ابتدا به آن علاقه داشته فوتبال بوده است. تمام بازی‌ها را تماشا می‌کرده و اسم تمام تیم‌ها و بازیکنان را هم حفظ بوده است. یکی از اعضای ثابت تیم فوتبال محله و مدرسه هم بوده و خلاصه تمام فکر و ذکرش در سن کودکی فقط و فقط فوتبال بوده. این عشق و علاقه باعث می‌شود که بازی در بیشتر پست‌ها را امتحان کند، دروازه‌بانی، دفاع و... داوری هم یکی از آن پست‌هایی بوده که امتحان می‌کند. تجربه‌ای متفاوت از فوتبال که خیلی زود به آن علاقه‌مند می‌شود. در آن سن و سال کم چیز زیادی از داوری نمی‌دانسته اما یک کارت قرمز و یک کارت زرد برای داوری بازی بچه‌ها در مدرسه تهیه کرده و بعد از آن علاقه‌اش به این پست بیشتر شده است.
حسن پس از گذراندن دوره‌ها و آزمون‌های مختلف به عنوان جوان‌ترین داور در هیئت پذیرفته می‌شود
کسب مدرک درجه3 داوری در 14سالگی
سال هفتم ابتدایی دبیر ورزش مدرسه داوری او را هنگام بازی بچه‌ها زیر نظر می‌گیرد و متوجه استعداد و علاقه و مهارت او در این شاخه و در این سن کم می‌شود. فصل جدید زندگی حسن در همین نقطه ورق می‌خورد، وقتی که دبیر ورزش مدرسه او را به تیم داوران هیئت فوتبال استان معرفی می‌کند. همه این‌ها بهار سال٩٧ اتفاق می‌افتد و حسن پس از گذراندن دوره‌ها و آزمون‌های مختلف به عنوان جوان‌ترین داور در هیئت پذیرفته می‌شود. او موفق به کسب مدرک درجه3 داوری می‌شود و ابتدا کارش را در پایین‌ترین سطح یعنی به عنوان داور پنجم بازی‌ها شروع می‌کند. بعد داور چهارم می‌شود و همین طور به پله‌های بالاتر صعود می‌کند.
اولین تجربه جدی داوری و اولین پنالتی در دقیقه10
او حالا تجربیات متفاوتی از داوری در بازی‌ها و رده‌های مختلف دارد. از نونهالان بگیرید تا بزرگسالان! همه را تجربه کرده است اما مهم‌ترین تجربه خود را داوری بازی‌های لیگ دسته یک نوجوانان کشور می‌داند. با وجود همه این‌ها او پررنگ‌ترین خاطره‌اش از داوری را اولین داوری جدی زندگی‌اش می‌داند و تعریف می‌کند: درست بعد از گذراندن کلاس‌های داوری و گرفتن مدرک درجه3 در بازی‌های محلات منطقه9 مشهد به عنوان داور وسط انتخاب شدم و پیش‌کسوتان این رشته هم به عنوان کمک داور حضور داشتند. اولین بازی مهم زندگی من بود و وجود این بزرگان هم استرسم را چند برابر کرده بود. بازی بسیار حساس هم بود و دوندگی زیادی هم داشت. با تمام این‌ها سعی کردم تمام حواس و دقت و مهارتم را به کار بگیرم. درست در دقیقه10 بازی اعلام پنالتی کردم. با اینکه خودم داخل محوطه دروازه بودم برگشتم و نقطه دقیق پنالتی را نشان دادم. شکر خدا درست تشخیص دادم و کمک داوران هم تشخیصم را تأیید کردند و اولین تجربه جدی من به یکی از بهترین تجربیات و خاطراتم در داوری تبدیل شد.
محسن ترکی الگوی من است
خاطرات تلخ حسن هم مربوط می‌شوند به اوایل شروع به کار او به عنوان داور در تیم هیئت داوران استان. وقتی که به دلیل سن کم او بازیکنان و مربی‌ها آن قدر‌ها به او اعتنا نمی‌کردند و مدام از کارش ایراد می‌گرفتند. این اتفاق در بازی‌های رده بزرگسالان هم به دلیل اختلاف سنی او با بازیکنان بیشتر رخ می‌داده اما حالا او خودش را به عنوان یک داور جوان اما بااستعداد و بامهارت ثابت کرده و اوضاع برای او تغییر کرده است. بهادادن مسئولان و داوران پیش‌کسوت کمیته و جوان‌گرایی آن‌ها هم راه را برای او هموارتر کرده است. از الگوهای حسن که می‌پرسم او از پیش‌کسوتان داوری مثل آقای محسن ترکی نام می‌برد. او در آخر می‌گوید که آرزو دارد روز به روز در این عرصه پیشرفت بیشتری داشته باشد و روزی برسد که بتواند داور یک بازی‌های بین‌المللی فوتبال باشد.
سازِ انگشتر ساز 
نگین‌های «شجر» را با دنیا عوض نمی‌کنم 