کاپیتان عرفان

نوجوان محله احمدآباد از کودکی وارد رشته‌های مختلف ورزشی شده و استعداد و علاقه‌اش را در شاخه‌های مختلف محک زده است. این تجربه‌ها دنیای کودکی را برای او با شادی و تحرک همراه کرده و لذت مقام اولی تیم فوتبال را به او چشانده است در حالی که بازوبند کاپیتانی را بر دست داشته است.

علاقه‌مندی به ورزش‌های مختلف

عرفان اباذریان، متولد مهرماه سال1385 است. علاقه‌ به ورزش از همان کودکی در درون او نمود داشته است و به قول مادرش بی‌تحرکی و یک جا نشستن را نمی‌پسندد. 

این نوجوان فعال می‌گوید: ورزش را دوست داشتم و خانواده‌ام در این زمینه من را حمایت کردند تا بتوانم در رشته‌های مختلف مهارت کسب کنم. به همین دلیل از زمانی که وارد مدرسه شدم در کلاس‌های شنا، والیبال، بسکتبال، اسکیت و فوتبال آموزش دیدم. 

زمان‌هایی هم که در خانه بودم در حیاط فوتبال بازی می‌کردم. به طور کلی از تنبلی و بیکاری بدم می‌آید و این فعالیت‌ها باعث شد بعضی رشته‌ها مانند اسکیت، شنا و فوتبال را به طور حرفه‌ای دنبال کنم. این تجربه را دوست دارم و از حضور در این مسیر پشیمان نیستم.

او در میان ورزش‌ها به فوتبال حس بهتری دارد و به همین دلیل آن را با جدیت بیشتری پیش گرفته است. گرچه در کنار آن بدن‌سازی، اسکیت و دوچرخه‌سواری هم می‌کند. عرفان ادامه می‌دهد: تا قبل از کرونا در کلاس‌های فوتبال شرکت می‌کردم اما کرونا که آمد تمرین‌های ورزشی را هم با مشکل روبه‌رو کرد و کلاس‌ها و باشگاه تعطیل شد. 

از آموزش دیدن لذت می‌برم و این‌کار جزو اولویت‌های زندگی‌ام است

اکنون چند ماهی است که کلاس‌ها دوباره شروع شده است. هفته‌ای دو تا سه بار هم بعدازظهرها به همراه دوستانم در سالن ورزشی بدون مربی بازی می‌کنیم.

شیرینی آموزش

او کاپیتان تیم بود وکسب مقام اول تیمی در رشته فوتبال مسابقات دانش‌‌آموزی ناحیه نتیجه فعالیت و جدیتش در زمینه فوتبال است که در سال پنجم دبستان برایش رقم خورده است. حال که به این ورزش آشنایی کامل پیدا کرده است دوستانش را همراهی می‌کند و به گفته خودش هرگاه نیاز باشد آن‌ها را راهنمایی و کمک می‌کند تا بتوانند بازی خوبی داشته باشند. 

عرفان معتقد است که ورزش در کنار سرگرمی، سلامتی را هم به همراه دارد و به هم‌سن‌و‌سالانش هم توصیه می‌کند آن را تجربه کنند. او تصمیم دارد در کنار ورزش موسیقی و زبان را هم بیاموزد. زیرا دوست دارد همه چیز را یاد بگیرد. می‌گوید: از آموزش دیدن لذت می‌برم و این‌کار جزو اولویت‌های زندگی‌ام است. 

با تمام علاقه‌ای که به ورزش دارم اما هنوز مطمئن نیستم برای آینده و تحصیل در دانشگاه چه رشته‌ای را انتخاب کنم. اگر بخواهم به ورزش به عنوان یک شغل نگاه کنم باید در میان رشته‌های موجود یک شاخه را انتخاب کنم. به هرحال باید برای این انتخاب فکر کنم و تصمیم درست را بگیرم.