خانم شماره دو تنیس روی میز استان، میز تنیس در محله‌اش ندارد

محدثه هروی، نوجوان چهارده‌ساله محله شهیدآوینی، از کودکی به ورزش علاقه‌مند بود. او که در خانواده‌ای ورزشکار بزرگ شده است، با تشویق‌های پدرش از هفت‌سالگی تنیس روی میز را انتخاب کرد. علاقه و پشتکارش باعث شد تا روزبه‌روز در این رشته ورزشی پیشرفت کند و راهی مسابقات شود و بتواند مدال‌های گوناگونی را کسب کند. او که پارسال در رنکینگ (رتبه‌بندی) نوجوانان دختر، مقام دوم استانی را به دست آورده است، از فعالیت‌های خود می‌گوید.

اوقات فراغتم با ورزش می‌گذرد

بیش از 4سال است که به‌صورت حرفه‌ای تنیس روی میز بازی می‌کند. او از زمانی که این رشته ورزشی را انتخاب کرد، هدفش را تعیین کرده بود؛ حضور در مسابقات و نشان‌دادن توانمندی‌هایی که با پشتکار و اعتمادبه‌نفس به دست می‌آید. محدثه از دوران تحصیل در مقطع ابتدایی راهی مسابقات شد و توانست چندسال پیاپی در مسابقات استانی رده نونهالان در دسته تیمی مقام‌های اول، دوم و سوم را کسب کند و در انفرادی نیز مقام سوم را به دست آورد.
او که با درخشش در مسابقات استانی راهی مسابقات قهرمانی هوپس دختران کشور شده است، می‌گوید: پدرم ورزشکار است و در رشته‌های بدن‌سازی و تنیس روی میز فعالیت می‌کرد. همین موضوع باعث شد تا به تنیس علاقه‌مند شوم و این ورزش را به‌صورت جدی و حرفه‌ای دنبال کنم، به‌طوری‌که بیشتر اوقات فراغتم هم به ورزش‌کردن می‌گذرد و از این موضوع لذت می‌برم.

پدرم ورزشکار است و در رشته‌های بدن‌سازی و تنیس روی میز فعالیت می‌کرد. همین موضوع باعث شد تا به تنیس علاقه‌مند شوم 

نبود باشگاه تنیس روی میز در محله

محدثه به هزینه‌های زیاد این ورزش اشاره می‌کند و می‌گوید: برای موفقیت و فعالیت حرفه‌ای نیاز است تا تمرینات را زیر نظر مربی و در باشگاه ورزشی دنبال کنید، اما متأسفانه در محله ما باشگاهی برای آموزش تنیس روی میز وجود ندارد و باید برای انجام تمرین و حضور در باشگاه مسافتی بسیار طولانی را طی کنم که این موضوع هزینه رفت‌وآمد را اضافه می‌کند.
او ادامه می‌دهد: در مدرسه هم میزی برای این ورزش وجود ندارد. حتی میز پینگ‌پنگ که پیش از این در بیشتر مدارس بود، الان نیست. به‌علاوه اینکه هزینه خرید لباس و دسته راکت که مبلغ پایه آن از 5میلیون تومان شروع می‌شود، برای خانواده ورزشکار سنگین است و نیاز به حمایت دارد.

تئاتر در کنار ورزش

محدثه که در زمان شیوع کرونا و تعطیلی باشگاه‌های ورزشی در خانه تمریناتش را انجام می‌داد، توضیح می‌دهد: سعی کردم در زمان شیوع این بیماری از تمرین فاصله نگیرم و بتوانم در مسابقات شرکت کنم. برای همین در خانه همراه پدرم تنیس بازی می‌کردم، اما به‌دلیل زمین‌خوردگی و شکستن دستم از مسابقات انتخابی بازماندم.

او تلاش و پشتکار را رمز موفقیت یک ورزشکار می‌داند و ادامه می‌دهد: برای آینده‌ام برنامه‌ریزی دارم؛ چه در درس و تحصیلات و چه در زمینه ورزشی. هدفم این است که عضو تیم‌ملی شوم و با حضور در مسابقات جهانی و المپیک برای کشورم افتخارآفرینی کنم.

این دختر نوجوان ورزشکار به تئاتر و مطالعه کتاب‌های داستانی نیز علاقه‌مند است و علاوه بر درس و ورزش، به این علاقه خود هم اهمیت داده است و در گروه تئاتر مدرسه فعالیت می‌کند. گروه آن‌ها توانسته است در مسابقه تئاتر دانش‌آموزی بین مدارس منطقه در ناحیه مقام سوم را کسب کند. محدثه برای همه موفقیت‌هایش قدردان مربی‌هایش خانم‌ها رفیعان و سرشار و آقای حکیمی است.