غلبه بر مشکلات با ورزش

از زمانی که به یاد می‌آورد به ورزش‌های رزمی علاقه داشته است و دلش می‌خواسته مدال‌آور باشد. خانواده‌اش او را حمایت می‌کنند، پسرعموهای رزمی‌کارش هم مشوق او می‌شوند و خلاصه همه چیز دست به دست هم می‌دهد تا او به باشگاه الغدیر که در خیابان شهید رستمی است پا بگذارد.

حالا هفت سال از آن روزها می‌گذرد و او در حال حاضر در رشته هاپکیدو دبلیو اچ سی فعالیت ورزشی‌اش را ادامه می‌دهد، چند مدال رنگارنگ استانی و کشوری هم در کارنامه ورزشی‌اش دارد. مشکل تنفسی و آسمی که سال‌های اول فعالیت ورزشی به سراغش آمده بود دیگر باعث نمی‌شود که دست از تمرین و ورزش بکشد. مهدی ظریف، نوجوان ١7ساله محله کارمندان اول، قرار است برایمان از تجربه‌های ورزشی‌اش بگوید.

دل در گرو رشته‌های رزمی

ورزش مورد علاقه همه بچه‌های محله فوتبال بود. بعدازظهرها دور هم جمع می‌شدند و در کوچه با این ورزش خود را سرگرم می‌کردند. او اما علاقه‌ای به فوتبال نداشت، یک گوشه می‌نشست و بچه‌ها را تماشا می‌کرد. مهدی دل در گرو رشته‌های رزمی داشت. یکی از دلایل علاقه‌مندشدنش هم پسرعموهای رزمی‌کارش بودند.

در مهمانی‌ها و بازی‌های کودکانه، در هر فرصتی که پیش می‌آمد از آن‌ها می‌خواست که فنون مختلف را به او آموزش بدهند. پدر و مادرش که علاقه مهدی را می‌دیدند او را در کلاس رزمی در سالن نزدیک خانه ثبت‌نام کردند و همه چیز برای مهدی از همان نقطه آغاز شد.

مهدی آن سال‌های اول با آسم و مشکلات تنفسی دست و پنجه نرم می‌کرده است، گاهی هنگام تمرین‌ها نفس کم می‌آورده و دقایقی تمرین را متوقف می‌کرده اما پرقدرت‌تر از قبل ادامه می‌داده و دست از تمرین نمی‌کشیده است. سجاد حسین‌زاده، مربی او از روحیه جنگنده مهدی می‌گوید. اینکه هیچ چیز جلودارش نبوده است.

خودش توضیح می‌دهد: حالا مشکل تنفسی‌ام برطرف شده است اما سال‌های سختی را پشت سر گذاشته‌ام. به هیچ قیمتی از هدفم دست نکشیدم و به خودم ثابت کردم که از پس هر کاری برمی‌آیم.

شیرین‌ترین مدال

مهدی ابتدا فعالیتش را با رشته هاپکیدو کی‌اف‌سی شروع می‌کند و بعد به کاراته علاقه‌مند می‌شود. حالا هم رشته اصلی او هاپکیدو دبلیو اچ سی است. او در هر کدام از این رشته‌ها مدال‌آور بوده و به طور کلی یک عنوان قهرمانی کشوری و چهار مدال استانی دارد.

مهم‌ترین مدالش برمی‌گردد به سال٩٥ و هشتمین دوره مسابقات کشوری جیسن کاراته که توسط فدراسیون کاراته جمهوری اسلامی برگزار می‌شود. او در این مسابقات مدال اول را کسب می‌کند، شیرین‌ترین مدال زندگی‌اش را! اما این نقطه را پایان راه نمی‌داند. بزرگ‌ترین آرزوی زندگی‌اش این است که بتواند به مسابقات بین‌المللی راه پیدا کند و در جایگاه اول بایستد.