محفل پنج ساله معرفتی و ادبی ایثارگران بحرآباد به صرف چای بابونه
خیلی قبل‌تر از ماه رمضانِ پنج سال پیش که محمد غلامزاده به رسول مولایی پیشنهاد داد بچه‌محل‌های قدیمی و هم‌رزم‌های دوران جنگ را دور هم جمع کند و کیمیای سعادت را تورق کنند، همین بچه‌محل‌ها پاتوق معرفتی‌شان را برگزار کرده بودند.اوایل دهه60 بود و این پاتوق به پیشنهاد شهید غلامحسین گذری شکل گرفت؛ روحانی و فعال فرهنگی محله بحرآباد که کتاب‌خوانی و سخنوری را به جوانان می‌آموخت.
خیلی قبل‌تر از ماه رمضانِ پنج سال پیش که محمد غلامزاده به رسول مولایی پیشنهاد داد بچه‌محل‌های قدیمی و هم‌رزم‌های دوران جنگ را دور هم جمع کند و کیمیای سعادت را تورق کنند، همین بچه‌محل‌ها پاتوق معرفتی‌شان را برگزار کرده بودند.
آن موقع اوایل دهه60 بود و این پاتوق به پیشنهاد شهید غلامحسین گذری شکل گرفت؛ روحانی و فعال فرهنگی محله بحرآباد که کتاب‌خوانی و سخنوری را به جوانان می‌آموخت. حالا بعد از سال‌ها جلسه شعرخوانی ایثارگران محله بحرآباد بی‌هیچ تکلف و ادعایی در دفتر کار رسول مولایی برگزار می‌شود، محفلی ادبی به صرف شعر و چای بابونه.
مختارنامه را برای پدرم می‌خواندم
به‌جز رسول مولایی، عباس ساعی، حاج حسن یزدانی، اکبر نوری (برادر شهید براتعلی نوری)، محمدباقر عظیمی و حاج محمد یمینی از اعضای ثابت این محفل ادبی هستند. بوستان و گلستان سعدی، کیمیای سعادت و گلشن راز ، تفسیرهای مختلف نهج‌البلاغه و تفسیر قرآن در زمره کتاب‌هایی است که این جمع قدیمی در این پنج‌سال خوانده‌اند.
رسول مولایی یک سینی چای بابونه از پشت پیشخوان می‌آورد و روی میز می‌گذارد. او می‌گوید: کودکی ما با کتاب عجین شده بود. شاید به این دلیل که آن‌زمان سرگرمی دیگری نداشتیم. پدرم سواد نداشت اما به داستان‌های تاریخی علاقه‌مند بود. سوم دبستان بودم که برایش مختارنامه و امیرارسلان نامدار می‌خواندم. ما با همین کتاب‌ها بزرگ شدیم.
برای پاسخ‌دهی به جوان‌ترها تحقیق می‌کنیم
حسن یزدانی، شاعر و کارشناس‌ارشد معارف اسلامی و عباس ساعی که کارشناسی‌ارشد ادبیات دارد، ریش‌سفیدهای جمع هستند، هم از نظر سن و سال و هم اینکه کار تفسیر کتاب‌های ادبی و دینی را انجام می‌دهند.
کودکی ما با کتاب عجین شده بود. شاید به این دلیل که آن‌زمان سرگرمی دیگری نداشتیم
یزدانی که سرهنگ بازنشسته است می‌گوید: راستش این محفل شعر و شاعری از همان سال‌های جنگ و قبل از عملیات‌ها آغاز شد، چرا که من و عباس آقا هم‌محله‌ای، هم‌کلاس و هم‌رزم بودیم. رسول مولایی و آقای عظیمی هم از بچه‌های جنگ هستند. سال‌هاست که در منزل آقای ساعی دورهمی کتاب‌خوانی داریم، آنجا جوان‌ترها هم هستند و سعی می‌کنیم با مطالعه، تحقیق و پژوهش به ابهامات آن‌ها درباره شناخت دین و معرفت پاسخ بدهیم.
عباس ساعی، شاعر سرشناس خراسانی، به ما می‌گوید: کتاب‌خوان‌شدن در سن بالا فایده‌ای ندارد، همه این دوستان از بچگی درس‌خوان و کتاب‌خوان بودند. زمانی با آقای یزدانی می‌رفتیم به کتابخانه مسجد محله‌مان و کتاب‌های «پرویز قاضی سعید» را می‌گرفتیم و می‌خواندیم. موضوع پلیسی داشت اما اشتیاق ما را برای خواندن زیادتر می‌کرد.
ساعی رو به آقای یزدانی خنده‌ای می‌کند و می‌گوید: البته ایشان پلیس شد و آن کتاب‌ها هم تأثیرش را گذاشت.
او ادامه می‌دهد: بعد هم با کتاب‌های بزرگان ادبیات آشنا شدیم، حافظ، شاهنامه، مثنوی معنوی، بوستان و گلستان را می‌خواندیم. این دورهمی ادبی روزهای یکشنبه و سه شنبه از ساعت 17 الی 19 در محله امام هادی(ع) برگزار می‌شود.
لینک کوتاه
روایات مشابه
ارسال نظر
رقص رنگ‌ها در لاله‌های پارک ملت 
حاجی عابدزاده؛ عابد واقف 