نوجوان ورزشکار محله نوده و 2 مدال طلای استانی در کاراته
9ساله است اما اراده قوی و محکم، از او ورزشکاری موفق ساخته است. کسب دو مدال طلای کاراته مسابقات استانی از افتخارات این ورزشکار کوچک محله نوده است. او که در این روزها بعد از کسب دومین مدال طلا مشغول تمرین است، به پیروزی‌های بعدی و رفتن به تیم‌ملی کاراته می‌اندیشد.
آرامش در پناه ورزش
ابوالفضل معصومیان وقتی همراه مادرش به باشگاه کاراته محله‌شان رفت و ثبت‌نام کرد، علاقه چندانی به کاراته نداشت، اما کم‌کم احساس خوبی به این ورزش پیدا کرد: هر روز به باشگاه می‌رفتم و تمریناتم را زیر نظر استاد حسین غلامی انجام می‌دادم. بعد از گذشت چند ماه، نظرم عوض شد. از آن پسر اخمو و ناراحت به فردی شاد و سرزنده تبدیل شدم. مادرم نیز از این بابت که اسمم را در باشگاه کاراته نوشته بودم، خوش‌حال بود. در مدرسه کمتر با بچه‌ها درگیر می‌شدم. وضعیت درس‌هایم نیز هر روز بهتر شد. همه این آرامش را مدیون ورزش هستم.
ابوالفضل ورزش کاراته را از یک‌سال‌ونیم قبل به‌صورت حرفه‌ای شروع کرد. در این مدت، موفق به کسب دو مدال طلای مسابقات استان شده است. او می‌گوید: در سال1400 به‌عنوان نماینده باشگاه در مسابقات رده نونهالان شرکت کردم و توانستم با ناک‌اوت‌کردن چند حریف، رتبه برتر مسابقات باشگاهی را کسب کنم.
سپس در مسابقات استانی کاراته که درسالن کارگران مشهد برگزار شد، شرکت کردم. برگزیدگان همه شهرستان‌های استان خراسان‌رضوی حضور داشتند و به‌راحتی و در چند مسابقه پی‌درپی حریف‌هایم را شکست دادم، بدون اینکه حتی یک شکست یا مساوی داشته باشم. توانستم رتبه اول و مدال طلای مسابقات کاراته استان (رده نونهالان) را به‌دست بیاورم.
ابوالفضل ادامه می‌دهد: علاوه بر مدال طلای استان، به‌عنوان ورزشکاری که بدون حتی یک شکست و اخطار مقام اول را کسب کرده است، مورد تشویق هیئت داوران و مسئولان مسابقه قرار گرفتم. در سال1401 نیز در مسابقات کاراته استان حاضر شدم و دومین مدال طلای مسابقات استانی را به‌دست آوردم.
معصومیان با اشاره به حق‌خوری که در جریان مسابقات استان برایش پیش آمده است، می‌گوید: سال گذشته در مرحله نهایی مسابقات کاراته استان چون مربی حریفم جزو هیئت داوران مسابقه بود، دو امتیازم را نادیده گرفت. با حذف این دو امتیاز، از حریفم عقب افتادم. دو دقیقه بیشتر وقت نداشتم. در همان دو دقیقه با اجرای دو فن پنج‌امتیاز گرفتم و با اقتدار پیروز میدان شدم. این شیرین‌ترین پیروزی و خاطره من از دوران ورزشی‌ام است.
آرزویم راه‌یافتن به تیم‌ملی است
ابوالفضل با کسب دو مدال طلای مسابقات کاراته استان از امیدهای اصلی برای رفتن به مسابقات انتخابی تیم‌ملی نوجوانان کاراته است. او درباره هدفش در ورزش کاراته می‌گوید: آرزویم پوشیدن پیراهن تیم‌ملی و حضور در مسابقات بین‌المللی است. برای رسیدن به این هدف نیز از همین حالا برنامه‌ریزی دارم و هر روز بعد از تمرینات باشگاه دو ساعت همراه با برادرم به‌عنوان حریف، فنون مختلف کاراته را تمرین می‌کنم. پیشرفتم در ورزش کاراته را مدیون دل‌گرمی‌های مادرم و حمایت‌های استادم هستم.
جبهه سهمیه‌بندی نیست 
پرورش ۲۰۰ حافظ قرآن 