طلبه رزمی‌کار

او اولین طلبه ورزشکار در استان خراسان رضوی بود که موفق به حضور در مسابقات جهانی هاپکیدو شد. خیلی‌ها وقتی می‌فهمند طلبه است و ورزش هم می‌کند، تعجب می‌کنند. او معتقد است ورزشکار‌بودن به پیشرفت شغلی‌اش بسیار کمک کرده است. محمدرضا غیوری‌راد عنوان‌دار ورزشی در رشته هاپکیدو و دارنده چند مدال کشوری است.

هاپکیدو پس از ژیمناستیک

بیست‌و‌هفت‌ساله و ساکن محله جانباز است. او از شش‌سالگی ورزش ژیمناستیک را شروع کرد و بعد‌از مدتی به فوتبال علاقه‌مند شد. محمد‌رضا هرچند ورزش هاپکیدو را دیر شروع کرد، در سایه تلاش‌ها و استعدادی که از خود نشان داد، موفقیت‌های ورزشی خوبی کسب کرد.

او می‌گوید: بعد از چند هفته تمرین به نمایندگی از طرف باشگاه در مسابقات استانی هاپکیدو شرکت و مقام سوم مسابقات را کسب کردم. همان سال در مسابقات هاپکیدوی کشور که در تهران برگزار شد، حاضر شدم و مقام سوم این مسابقات را به دست آوردم.

محمدرضا غیوری‌راد از سال ۱۳۹۴ تا امروز همواره پای ثابت مسابقات هاپکیدوی استان و کشور بوده است. او می‌گوید: سال‌۱۳۹۶ در مسابقات جام باشگاه‌های کشور که در شیراز برگزار شد، بعد‌از پیروزی بر همه حریفان، رتبه اول و مدال طلای مسابقات را به دست آوردم. بعد از این پیروزی، به اردوی تیم ملی دعوت شدم. در اردوی تیم ملی به‌مدت یک ماه، به تمرین و آماده‌سازی برای حضور در مسابقات جهانی هاپکیدوی کره جنوبی‌۲۰۱۶ پرداختم.

در این مسابقات، ورزشکاران برگزیده کشورهایی، چون سوئد، فرانسه، ژاپن، تایلند حضور داشتند و مسابقات در سطح بسیار بالایی برگزار شد. بعد از چند پیروزی پشت سر هم در مرحله نهایی با شکست از حریف، مقام دوم این مسابقات بین‌المللی را به دست آوردم. این بهترین رتبه و مقام ورزشی است که در دوران ورزش حرفه‌ای‌ام کسب کرده‌ام.

محمدرضا غیوری‌راد با بیان یک خاطره جالب از این مسابقات ورزشی می‌گوید: آن زمان، شاگرد سال سوم طلبگی در حوزه علمیه مشهد بودم. همان زمان در سایت‌های حوزه علمیه قم و مشهد، خبر کسب مدال نقره مسابقات توسط من با تیتر «کسب مقام دوم مسابقات بین‌المللی توسط یک طلبه جوان» چاپ شد. تا آن زمان حتی مربیان تیم ملی نمی‌دانستند که من طلبه هستم و این موضوع باعث تعجبشان شده بود.

طلبه و ورزشکار موفق

محمدرضا غیوری‌راد به‌عنوان یک طلبه ورزشکار معتقد است که ورزش باعث پیشرفت او در کار‌های تبلیغی و دینی‌اش شده است. او می‌گوید: البته در عرف جامعه ما، ورزشکار و هم‌زمان طلبه‌بودن کمی عجیب است. حتی خیلی‌ها وقتی متوجه می‌شوند که ورزشکار و دارنده چند مدال کشوری و بین‌المللی هستم، تعجب می‌کنند.

اما معتقدم ورزشکار‌بودنم درارتباط مؤثرم با نسل جوان و نوجوان تأثیر بسیاری داشته است. به‌طور معمول در اردو‌های تبلیغی و مذهبی که به حاشیه شهر می‌روم، توانسته‌ام با جاذبه‌های ورزشی، نوجوان‌های بسیاری را جذب فعالیت‌های مذهبی و فرهنگی کنم.