حسینیه، پاتوق بچه مذهبی‌های محله امام هادی(ع)

حسینیه‌ها یکی از مکان‌های مذهبی هستند که در هر محله‌ای با توجه به رسالت خود ایجاد شده‌اند. نقش این مکان‌ها در ایامی، چون محرم و صفر پررنگ‌تر از دیگر روز‌های سال است. به‌همین دلیل می‌توانند تأثیر بسزایی در نوع ارتباطات مردم یک محل داشته باشند و به پیوستگی و همبستگی در میان مردم کمک کنند. حسینیه «علی‌بن ابیطالب (ع)» در محله امام هادی (ع) نیز یکی از همین حسینیه‌هاست.

حسینیه‌ای که هر چند به نسبت بسیاری از حسینیه‌های شهر کوچک است، اما دل اعضای آن بزرگ است. دوستانی که روزی تصمیم بزرگی گرفتند و با گذشت ۱۲ سال از آن روز همچنان در کنار هم هستند و می‌خواهند این همدلی را به مردم محل نیز منتقل کنند. عیدمحمدصادقی، حیدر افتخاری، محمد انصاری‌نژاد و برادران حاج حسین و محمدعلی خدابخشی، اعضای هیئت مدیریه این حسینیه هستند. پای صحبت ۳ تن از آن‌ها می‌نشینیم تا از این حسینیه بیشتر برایمان بگویند.

تصمیم مشترک

عیدمحمدصادقی، ۴۷ سال دارد و می‌گوید: از سال ۷۰ دوره‌های قرآن را در خانه‌هایمان برگزار می‌کردیم و مراسم دهه اول محرم نیز از سال ۸۳ به‌طور خاص به این برنامه‌ها اضافه شد. برگزاری این مراسم تا ۳ سال در خانه‌ها ادامه داشت و پس از تأسیس حسینیه به اینجا منتقل شد.

آن‌زمان کارگاه‌های تانکرسازی در این منطقه فعالیت داشتند و آقایان معلمی و خدابخشی نیز در این حرفه مشغول به کار بودند. صاحب ملک حسینیه کنونی از سروصدا‌ها گله‌مند بود، بنابراین آن‌ها برای کسب رضایت او ملک را خریداری و در سال ۸۵ آن را وقف حسینیه کردند.

از آنجایی که ما چند نفر دوست و فامیل بوده و هستیم، قبل از وقف نیز به‌دنبال جایی برای حسینیه بودیم و با این اتفاق تصمیم گرفتیم درکنار هم این حسینیه را اداره کنیم. حسینیه در ابتدا یک‌طبقه بود و برای رفاه حال مردم در سال ۹۰ طبقه دوم آن توسط حاج حسن خدابخشی ساخته شد. در آن‌زمان برگزاری مراسم با وجود بنایی‌هایی که انجام می‌شد متوقف نشد و حسینیه پذیرای مردم بود.

با اینکه چند سالی از تأسیس آن می‌گذرد، اما هنوز به ثبت نرسیده است و درحال پیگیری هستیم. خدمت در اینجا برای ما ارزش خاصی دارد و برکت کار در حسینیه برای هیچ‌کس پوشیده نیست. زندگی و فرزندان خوبم را مدیون حسینیه هستم. ضمن اینکه هیچ‌گاه به لحاظ مادی محتاج نشده‌ام و چه چیزی مهم‌تر از این. برکت آنقدر زیاد است که هر سال اربعین در کربلا هستیم و همراه خود افرادی را با کمترین هزینه و حتی رایگان به کربلا می‌بریم.

برگزاری کلاس‌های آموزشی و دینی

حیدر افتخاری، متولد سال ۵۱ است. او هم که از ابتدای تأسیس حسینیه پابه‌پای دوستانش در تمامی برنامه‌ها حضور داشته است، می‌گوید: دوره‌های قرآن نیز که قبل از ایجاد حسینیه در خانه‌ها برگزار می‌شد، به نام حضرت علی بن ابیطالب (ع) انجام می‌شد و به همین دلیل وقتی حسینیه تأسیس شد، با مشورت یکدیگر تصمیم گرفتیم حسینیه را نیز به نام ایشان متبرک کنیم. برگزاری جلسات قرآن، خواندن دعای ندبه، جزءخوانی قرآن در ماه مبارک رمضان و برگزاری مراسم شب‌های قدر، شهادت و جشن اعیاد مذهبی بخشی از فعالیت‌های این حسینیه است.

در ایام محرم و صفر نیز علاوه‌بر مداحی و سخنرانی، به مدت ۱۱ شب در کنار برگزاری مراسم شام می‌دهیم. اهالی روستای چاه‌مزار سفلی از توابع بخش مرکزی شهرستان تربت‌جام با کاروانی به تعداد ۶۰ تا ۷۰ نفر هرساله به مناسبت شهادت امام رضا (ع) پیاده به مشهد می‌آیند.

کودکی ما نیز در این روستا گذشته است و به‌همین دلیل اهالی آن روستا دوستان و آشنایان ما هستند و به همین دلیل در شب شهادت امام رضا (ع)، حسینیه محل استراحت آن‌ها می‌شود و ما میزبان آن‌ها می‌شویم. ما نیز در شب عاشورا به آن روستا می‌رویم و مراسم روز عاشورا را به کمک اهالی آنجا برگزار می‌کنیم.

مراسم سینه‌زنی در این حسینیه همانند گذشته و به شیوه مراسم سینه‌زنی روستا انجام می‌شود، درست شبیه همان زمان‌هایی که کودک بودیم و در آنجا سینه می‌زدیم. فعالیت‌های فرهنگی حسینیه در ۶ سال پیش با مسئولیت محمدحسین عبدالهی انجام می‌شد که خیلی بیشتر بود، اما او در حال حاضر برای انجام مأموریت به کشور‌های اردن، سوریه و لبنان رفته است و امیدواریم که هرچه زودتر برگردد تا بار دیگر فعالیت‌های فرهنگی رنگ تازه‌ای به خود بگیرد.

در زمان او اردو‌های خانوادگی، جشن ولادت و مراسم مذهبی زیادی برگزار می‌شد حتی برای کودکان نیز برنامه‌های دینی و آموزش قرآن و احکام ارائه می‌شد، اما با رفتن او از تعداد این فعالیت‌ها کاسته شد. از او در این حسینیه پرچم متبرک به حرم حضرت زینب (س) باقی مانده است.

گرچه به کمک او تعدادی قاری و طلبه نیز از این حسینیه تربیت شده‌اند. با وجود این ۳ ماه است که پایگاه بسیج خواهران با عنوان «رهروان فاطمی» با ۳۰ نفر عضو در اینجا فعالیت می‌کند و باعث شده است مردم بیشتر به حسینیه بیایند. در نتیجه ارتباطات اهالی محل بهتر و صمیمی‌تر شده است ضمن اینکه به‌واسطه کلاس‌های آموزشی‌ای که در این پایگاه برای کودکان و بزرگسالان انجام می‌شود به اطلاعاتشان اضافه شده است. بازی‌های بومی‌محلی، زیارت، سفره صلوات و زیارت عاشورا بخشی از این فعالیت‌هاست.

ایده‌های زیاد و کمبود بودجه

محمد انصاری‌نژاد، متولد ۱۳۵۷ عضو دیگر هیئت مدیره حسینیه است. او می‌گوید: تمامی مسئولیت‌ها در این حسینیه به عهده ما چند نفر است و همواره تلاش داریم تا با برگزاری برنامه‌های مختلف در حسینیه روابط اهالی محل را به هم نزدیک‌تر کنیم. در حال حاضر مردم اگر نذری داشته باشند به ما می‌گویند و ما در این حسینیه برایشان انجام می‌دهیم. آشپزی برای مراسم را در حیاط همین‌جا انجام می‌دهیم، اما این فضا برای چنین کاری کوچک است به همین دلیل می‌خواهیم آشپزخانه‌ای در این مکان راه‌اندازی کنیم، ولی بودجه کافی برای انجام این‌کار نداریم.

متراژ حسینیه ۳۲۰ مترمربع است و شامل بخش ویژه برای بانوان و آقایان است. با وجود این کوچک است و بنای حسینیه هم نیاز به احیا دارد. ما ایده‌های زیادی داریم که تحقق آن نیازمند بودجه و کمک خیران است. بحث مالی در انتخاب مداح و سخنران نیز تأثیرگذار است. اگر یک مداح خوب یا یک سخنرانی باکیفیت داشته باشیم، مردم بیشتر استقبال می‌کنند.

اکنون تمام هزینه‌ها با ماست و هزینه‌های حسینیه از جمله قبوض آب، برق و گاز کم نیست؛ بنابراین خواستار کمک خیران، نهاد‌ها و اداره اوقاف و امور خیریه هستیم. در کنار آن اگر افرادی که در امور فرهنگی مانند اجرای تعزیه فعالیت دارند، به‌طور رایگان با ما همکاری کنند، می‌توان تا حدودی در انجام فعالیت‌های فرهنگی حسینیه گام مثبت برداشت.

* این گزارش چهارشنبه، ۹ آبان ۹۷ در شماره ۳۱۲ شهرآرامحله منطقه ۱۰ چاپ شده است.