قدیمی‌ترین کلاس ورزشی بانوان در شیرودی
جلسه ورزش صبحگاهی فرهنگسرای غدیر بیش از ۲ دهه است که خانم‌های محلات اطراف را دور هم جمع می‌کند.
فرهنگسرای غدیر از همان سال تأسیسش در ابتدای دهه۸۰ محلی برای برگزاری دورهمی‌های ورزش صبحگاهی بانوان شد. خانم‌های محله‌های اطراف که مکان مناسبی برای ورزش و تفریح نداشتند، این فرصت را غنیمت شمردند و از جلسات استقبال کردند و این استقبال تا امروز نیز ادامه دارد و سالن ورزشی فرهنگ‌سرا را به محلی برای دورهمی‌های ورزشی بانوان بدل ساخته است.
همین است که خانم‌های محلات کارمندان اول و دوم، محمدآباد، مصلی، چهنو و شهیدرستمی حضور جلسات صبحگاهی اینجا را با چیزی عوض نمی‌کنند، این جلسات برای آن‌ها فقط یک تمرین یک‌ساعته ورزشی نیست؛ آن‌ها اینجا کنار هم می‌خندند، گفتگو می‌کنند، دوستان جدید پیدا می‌کنند و بعد با حال بهتری، روز را آغاز می‌کنند.
شلوغ‌ترین کلاس یک مربی
۱۰ دقیقه مانده به ۸:۳۰ و پایان وقت کلاس وارد سالن ورزشی فرهنگ‌سرا می‌شوم؛ یک سالن چندمنظوره کوچک و مربی‌ای که حدود هفتاد‌خانم چهل تا شصت‌وپنج‌ساله را به انجام صحیح حرکات کششی آخر ورزش ترغیب می‌کند تا بدن آهسته‌آهسته برای شرایط آرام بعداز فعالیت شدید بدنی آماده شود. حرکات کششی که تمام می‌شود، مربی پایان کلاس را اعلام می‌کند و خانم‌ها زیرانداز‌های خود را جمع می‌کنند.
پایان جلسه ورزشی تازه شروع دورهمی‌های دوستانه آن‌هاست. آشنایی و دوستی خیلی از آن‌ها در همین فضا شکل گرفته است. از فرصت استفاده می‌کنم و به‌سراغ مربی کلاس می‌روم. نامش زهرا ژیان‌عابد است و چند‌سالی از شاگردان کلاسش جوان‌تر است.
او از سال۹۰ مربی‌گری را شروع کرده است و به‌جز فرهنگسرای غدیر در دیگر سالن‌های ورزشی شهر هم مربی‌گری می‌کند، اما آن‌طور‌که می‌گوید، شلوغ‌ترین کلاسش همین کلاس است. برنامه کلاس این مربی حول «حرکات کششی و اصلاحی» می‌چرخد، چون معتقد است انجام حرکات کششی به‌طور منظم برای سالمندان، نتیجه‌ای بیش‌از تناسب اندام و سالم‌ماندن به دنبال دارد.
او می‌گوید: با افزایش سن، انعطاف‌پذیری فرد کاهش می‌یابد و انجام چند تمرین کششی اساسی برای افراد مسن می‌تواند به کاهش درد استخوان و مفاصل، جلوگیری از زمین‌خوردن ناگهانی و حفظ تحرک روزمره کمک کند و در‌نتیجه کیفیت زندگی آن‌ها را بهبود بخشد.
سبب دوستی خانم‌های چند محله
بعداز گفتگو با مربی کلاس به‌سراغ یکی از خانم‌های شصت‌ساله کلاس می‌روم که قدیمی‌ترین ورزشکار این جمع به‌شمار می‌آید و از ۲۳سال پیش به‌طور پیوسته در برنامه‌های ورزش صبحگاهی منطقه شرکت می‌کند.
او صدیقه‌سادات میرصادقی است و می‌گوید: خانم‌های این محدوده علاقه بسیار به ورزش صبحگاهی دارند؛ به‌همین‌دلیل خیلی قبل‌تر از آنکه در بوستان‌های شهر، فضای خصوصی بانوان درنظر گرفته شود، در بوستان رجا جمع می‌شدیم و با پارچه، فضایی محصور درست می‌کردیم تا بتوانیم ورزش کنیم. دیوار‌های فرهنگسرای غدیر هم که بالا رفت، همان اول کار به مدیر وقت گفتیم در فرهنگ‌سرا برای خانم‌ها کلاس ورزش صبحگاهی برگزار کنند.
او برگزاری کلاس‌های صبحگاهی فرهنگ‌سرا را در دو دهه گذشته بسیار مؤثر می‌داند و اضافه می‌کند: از تأثیرات جسمانی‌اش اگر بگذریم، کلاس ورزش صبحگاهی باعث شده است همسایه‌های خود را بهتر و بیشتر بشناسیم. الان بیشتر خانم‌های هم‌سن‌وسال من در محلات اطراف یکدیگر را می‌شناسند.
مریم ناصری هم که از بانوان فعال ساکن خیابان رستمی است، اگر‌چه به‌واسطه حضور یک‌ساله‌اش در این جلسات ۱۰کیلو کم کرده است، انگیزه اصلی‌اش را برای ادامه مسیر، حضور دوستانش در این جلسات می‌داند و می‌گوید: یک گروه در یکی از پیام‌رسان‌های فضای مجازی دایر کرده‌ایم و هر روز آنجا با هم صحبت می‌کنیم. همسایه‌ها به‌واسطه این کلاس با هم رفیق شده اند و حتی رفت‌و‌آمد خانوادگی دارند. خیلی وقت‌ها قرار می‌گذاریم و با اعضای کلاس به پارک می‌رویم یا حتی میهمانی برگزار می‌کنیم.
شهلا خناوری هم که با کبد چرب و دیابت، سه روز هفته پای پیاده از شهرک شهید‌بهشتی تا فرهنگسرای غدیر می‌آید، توانسته است در یک سال گذشته تغییرات مثبتی رقم بزند.
او که به‌واسطه حضور پیوسته‌اش علاوه‌بر سلامت جسمانی، به لحاظ روحی هم تغییرات چشمگیر داشته است، حضور در این جلسات را به تمام هم‌محله‌ای‌هایش توصیه می‌کند و می‌گوید: اگر مدت طولانی در خانه بمانم، افسرده می‌شوم و دل‌ودماغ انجام هیچ کاری را ندارم. حالا که عادت کرده‌ام همیشه ورزش کنم، اگر یک هفته آن را کنار بگذارم، از نظر روحی به هم می‌ریزم.
لینک کوتاه
روایات مشابه
ارسال نظر
آخرین نسل پرده‌نویس‌های مشهد 
خاطرات مشهدی‌ها از ملا و مکتب 