دختر عاشق شاهنامه و کیک‌بوکسینگ

بیشتر دوستان و هم‌کلاسی‌های فاطمه، او را به‌خاطر استعدادش در شاهنامه‌خوانی می‌شناسند. فاطمه رحیمی ساکن محله کوی امیرالمومنین(ع) بار‌ها به‌مناسبت‌های مختلف در مدرسه هنرنمایی کرده و تشویق شده است؛ اما او در زمینه کیک‌بوکسینگ نیز فعال است و موفقیت‌هایش را مدیون استادش می‌داند.


- چطور شد که ورزش کیک‌بوکسینگ را انتخاب کردی؟
از طریق دختر یکی از دوستان مادربزرگم با ورزش کیک‌بوکسینگ آشنا شدم. دو ماه دوستم، مهسا، آموزش‌های اولیه را به من می‌داد. بعد از این مدت احساس کردم که به این ورزش علاقه دارم و به باشگاه رفتم و ثبت‌نام کردم. الان سه سالی است که به‌صورت جدی آن را ادامه می‌دهم. البته این را هم بگویم که قبلا ژیمناستیک کار می‌کردم.

- خیلی از ورزشکاران، در مراحل شروع ورزش، کلاس ژیمناستیک رفته‌اند.
بله، ژیمناستیک را در باشگاه دیگری انجام می‌دادم. حتی چند مقام باشگاهی هم کسب کردم، اما بعد از مدتی احساس کردم انگیزه لازم برای ادامه‌دادن این ورزش را ندارم. در نتیجه آن را رها کردم. با وجود این انعطاف بدنی‌ام را مدیون این رشته هستم.

- بیشتر از همه چه کسی در زمینه ورزش حمایتت کرده است؟
تشویق‌های پدرم خیلی مؤثر بود، چون خودش در گذشته ورزش کاراته را به‌صورت حرفه‌ای کار می‌کرد، با فنون ورزش کیک‌بوکسینگ نیز تا حدودی آشناست. حریف تمرینم در خانه، پدرم است. این تمرینات در روند آماده‌سازی‌ام برای مسابقات تأثیر زیادی داشته است. حضور پدرم در اولین مسابقاتی که شرکت داشتم، قوت قلبی برایم بود و ترسی را که از مسابقات داشتم، ریخت.

- در چه مسابقاتی شرکت کردی و چه مقام‌هایی آوردی؟
اولین حضورم در مسابقات کیک‌بوکسینگ استان در مشهد بود. در این مسابقات توانستم رتبه اول را کسب کنم. تجربه دوبار حضور در مسابقات کشوری تهران و کرمان را نیز دارم. در هر دو این مسابقات کشوری رتبه اول مسابقات را به‌دست آوردم.

- غیر از ورزش به چه کار‌هایی علاقه داری؟
شاهنامه‌خوانی هم می‌کنم. چند داستان شاهنامه را در کلاس و مدرسه برای معلم‌ها و دانش‌آموزان خواندم و تشویق شدم. حالا که بیشتر وقتم صرف ورزش می‌شود، کمتر به این علاقه‌ام می‌رسم. خیلی دوست دارم دیگر داستان‌های شاهنامه را حفظ کنم و در قالب نمایش و نقالی بخوانم. از چند ماه قبل کلاس‌های طراحی را هم شروع کرده‌ام.

- چه شغلی را برای آینده‌ات در نظر گرفته‌ای؟
دوست دارم مهندس معمار شوم. البته قصد دارم مدرک مربیگری‌ام را هم در ورزش بگیرم.

- محله شما امکانات ورزشی مناسبی دارد؟
از لحاظ امکانات معمولی و حداقلی است، اما نقطه قوتی که وجود دارد، دل‌سوزی معلم برای بچه‌ها و همراهی با آن‌هاست که تقریبا همه کمبود‌ها را جبران کرده است.

- یک خاطره از دوران ورزشی‌ات برایمان تعریف کن.
بهترین خاطره ورزشی‌ام این بود که در مسابقات کشوری تهران با وجود اینکه فرزند مربی‌مان تب کرده و مریض بود، ایشان ما را همراهی کرد و در روز مسابقات از صبح تا غروب کنار تاتامی مسابقات ما را راهنمایی می‌کرد. یادم هست که حتی آن روز ناهار هم نخورد. من این‌قدر دل‌سوزی را از هیچ مربی‌ای ندیده‌ام.

* این گزارش شنبه ۱۱ اسفندماه ۱۴۰۲ در شماره ۵۴۸ شهرآرامحله منطقه ۱ و ۲ چاپ شده است.