قهرمانی کشور طی یک سال

آرمین کاظمی حدود یک سال است که کاراته به سبک شوتوکان را شروع کرده است. در همین مدت کم با تلاش و پشتکار بی‌نظیرش حکم قهرمانی استان و حکم قهرمانی کشور را به دست آورد. روحیه ورزشکاری را از پدرش که پیشکسوت بدن‌سازی است به ارث برده. او با علاقه خاصی ورزش رزمی را انتخاب کرده و به هیچ رشته دیگری فکر نمی‌کند. آرمین که ساکن محله سیدی است، دوست دارد در آینده تا مربیگری، کارش را ادامه بدهد.

- ورزش رزمی چه تأثیری در زندگی‌ات داشته است؟
در این نوع ورزش، صبر، مسئولیت‌پذیری و احترام به بزرگ‌تر‌ها را آموزش می‌دهند. به نظرم این سه موضوع روی زندگی شخصی‌ام تأثیر گذاشته است. از‌سویی مربی‌ای دارم که این نکته‌ها را به‌صورت عملی در رفتارش به ما آموزش می‌دهد و این سبب شده است بیشتر به این ورزش علاقه پیدا کنم.

- به نظرت توانسته‌ای روی هم‌سن‌و‌سال‌ها و دوستانت تأثیرگذار باشی؟
ورزشکار همیشه الگو بوده است و خواهد بود. از زمانی‌که ورزش را شروع کردم، تلاشم بر این بوده است که بتوانم دوستانم را جذب ورزش کنم؛ هر ورزشی که دوست دارند. به آن‌ها نشان می‌دهم که ورزش رزمی دوری و پرهیز از تنش است و یک ورزشکار باید سالم زندگی کند.

- چطور توانستی در یک سال به حکم قهرمانی دست پیدا کنی؟
برای اینکه به هدفم برسم، برنامه دقیقی دارم. بعد از مدرسه که می‌آیم، استراحت کوتاهی می‌کنم و از ساعت ۴ بعدازظهر تا ۱۰‌شب، درس و تمرین ورزش ادامه دارد. از ابتدا که ورزش شوتوکان را شروع کردم، هدفم این بود که بتوانم ظرف مدت یک‌سال به حکم قهرمانی و کمربند قهوه‌ای برسم. شکرخدا به هدف اولم که قهرمانی کشور و استان بود، رسیدم. تا رسیدن به کمربند هم فاصله زیادی ندارم.

- از مسابقه‌هایت، چه تجربه‌ای به دست آورده‌ای؟
در رشته ما مسابقه بر‌اساس قد و وزن رده‌بندی می‌شود. به‌خاطر قد و وزنم در رده نوجوانان مسابقه می‌دهم که گاهی حریفانم کمربند مشکی دارند. گاهی در این مسابقه‌ها می‌باختم، اما متوجه اشکال کارم می‌شدم و برای مسابقه بعدی روی رفع آن تمرکز می‌کردم.

- باخت باعث دلسردی‌ات نشده است؟
نه، برعکس، انگیزه‌ام را برای تمرین بیشتر کرده است.

- به‌جز ورزش چه علایقی داری؟
مطالعه درزمینه کهکشان‌ها را دوست دارم و از خواندن درباره دنیای حیوانات هم لذت می‌برم.

- اگر مسئولیتی داشتی، چه کاری برای محله‌ات انجام می‌دادی؟
تلاش می‌کردم که امکانات و رفاهیات برای همه شهروندان در شهر یکسان توزیع شود. این‌طور نباشد که مرزبندی به اسم پایین‌شهر و بالاشهر وجود داشته باشد. همه مردم شهروندان همین شهرند و شاید لازم باشد برای مناطق ضعیف‌تر، کار‌های فرهنگی بیشتری انجام شود.

- چه چیزی در محله‌ات را دوست داری که تغییر بدهی؟
‌بسیاری از مناطق شهری مسیر دوچرخه‌سواری امن دارند، اما ما در محله‌مان چنین امکانی نداریم و برای دوچرخه‌سواری به کوهشار می‌رویم. قبل از آن هم به هفت‌حوض می‌رفتیم. دلم می‌خواهد این امکان برای ما هم فراهم شود.

* این گزارش سه‌شنبه ۲۱ فروردین‌ماه ۱۴۰۳ در شماره ۵۶۲ شهرآرامحله منطقه ۷ و ۸ چاپ شده است.