ابوطالب عندلیبیان، هنرمند عکاس مشهدی، تمام هم‌و‌غمش را طی چند‌سال گذشته به جمع‌آوری عکس‌های قدیمی از حرم‌مطهر و تدریس دوره‌های آموزشی عکس و فیلم گذاشته است.
می‌گوید: کار معرق در حرم‌مطهر از بی‌نظیرترین و محکم‌ترین کار‌ها در کشور است. در اصفهان کاشی را با گچ می‌ساختند که به همین دلیل مقاومت کمی داشت، در اینجا با زدن سیمان، مقاومتشان را زیاد می‌کردیم.
حاج میرزا محمدرضا مستوفی‌سبزواری که همگان او را به مستشارالملک می‌شناسند از بزرگ‌ترین واقفان حرم امام رضا(ع) است.
میرزاطاهر رضوی در این نقاشی، بخشی از صحن عتیق را با وضعیت پس از توپ‌بندی به تصویر می‌کشد. قشون روس در میانه صحن عتیق دیده می‌شوند، کالسکه و گاری متعلق به آن‌ها در میانه صحن است و اسب‌ها کنار نهری هستند که بعد از سقاخانه اسماعیل‌طلا به سمت پایین‌خیابان جریان دارد.
کتاب تاریخ بیهقی شرح حکومت ده‌ساله مسعود غزنوی است؛ پادشاهی که مرکز حکومتش، غزنین بود، اما بیش از ۱۶ هزارکیلومتر سفر کرد که بخشی از این مسیر در توس و مشهد گذشت.
الله وردی‌خان، از ارامنه گرجستان بود و پس از اینکه به اسارت درآمد، چندبار فروخته و عاقبت به جرگه غلامان شاه‌تهماسب یکم وارد شد و اینجا بود که به اسلام گروید و از سپهسالاران و رجال سیاسی شد.
درِ سرداب حضرت رضا (ع) از دیرباز بسته شده و شاید به تعداد انگشتان ۲ دست از رجال و سیاسیون موفق به دیدار سرداب شده‌اند.