الله وردی‌خان، از ارامنه گرجستان بود و پس از اینکه به اسارت درآمد، چندبار فروخته و عاقبت به جرگه غلامان شاه‌تهماسب یکم وارد شد و اینجا بود که به اسلام گروید و از سپهسالاران و رجال سیاسی شد.
درِ سرداب حضرت رضا (ع) از دیرباز بسته شده و شاید به تعداد انگشتان ۲ دست از رجال و سیاسیون موفق به دیدار سرداب شده‌اند.
حس‌وحال این زیارت‌اولی‌ها آن هم در سنینی که اصلا تصورش را نمی‌کنی که برای اولین‌بار است پا در این حریم ملکوتی گذاشته‌اند، وصف‌ناشدنی است و در قلم و کاغذ نمی‌گنجد.
ماندگاری صدا و نوای کسی، چون مرحوم ماهرخسار به این دلیل است که صفای باطن کم نظیری داشت.
از آن همه شکوه و زیبایی ۲ بنای تاریخی در حرم رضوی، امروز تنها دو بنا به یادگار مانده است که در قلب اماکن متبرکه چشم نوازی می‌کنند و میراث روزگار پرعظمت رونق مدارس علمیه در جوار روضه منوره هستند.
کوچه حمام برق در ته پل‌محله ۵ یکی از این نام‌گذاری‌های حاصل از ورود فناوری‌های نوین به مشهد است که می‌توان نشان آن را در دوره قاجار دید.
امروزه فقط یکی از آن سقاخانه‌های قدیمی، یعنی سقاخانه مشهور به «اسماعیل‌طلایی» باقی مانده است، اما دست‌کم تا اواخر دوره قاجار، حرم رضوی سقاخانه‌های متعددی داشته است.