تئاتر

محمود نادری، بازنشسته صدا و سیما، معتقد است برنامه‌ساز کودک باید فرزند زمانه خودش باشد
جوانان بهتر می‌توانند زبان کودکان امروز را درک کنند و با همان زبان، متنی را بنویسند و جلوی دوربین بروند. ممکن است در نوشتار ضعیف باشند که این وظیفه ما قدیمی‌ها است که آن‌ها را از این جهت حمایت کنیم تا ضعف‌های نگارشی‌شان برطرف شود و در نهایت نمایشی با تاثیرهای مثبت تربیتی و فرهنگی ساخته شود. محمود نادری معتقد است: هنرمند، به‌ویژه هنرمند کودک وظیفه دارد فرزند زمانه خودش باشد تا بتواند کاستی‌ها را درک کند و متناسب با آن‌ها برای کودکان به تولید اثر بپردازد.
محمد ملتجی 3 سال است با «خواجه اباصلت» زندگی می‌کند!
محمد ملتجی پس از سال‌ها بازیگری تئاتر و نویسندگی، تصمیم گرفته داستانی درباره خواجه اباصلت که از دانشمندان و مریدان زمان حضرت رضا(ع) است، بنویسد. او برای نوشتن این اثر بیش از 3سال زمان گذاشته و 2سال آن را صرف تحقیقات و پژوهش‌های تاریخی کرده است چراکه به گفته خودش وقتی یک روایت تاریخی می‌خواهد تبدیل به رمان شود به تحقیقات بسیاری نیاز دارد.
آچار فرانسه محله دانشجو
تلفن زنگ می‌خورد و آن‌ سوی خط کسی است که خودش را آمنه ستاره معرفی می‌کند. از اهالی محله دانشجو است و می‌خواهد فردی از هم محله‌ای‌هایشان را معرفی کند که به قول خودش آچار فرانسه محل است. به گفته او هر کدام از اهالی که خودروشان خراب شود یا شوفاژها و لوازم خانگی‌شان به تعمیر نیاز داشته باشد سراغ محمدرضا احمدی می‌روند. گاهی حتی برای تعویض واشر شیرهای آب هم او را صدا می‌زنند. این فرد فنی، اهل تئاتر و شعر هم هست و کتابی نیز به چاپ رسانده است.
رفاقت، حلقه مفقوده تئاتر مشهد
رضا عرفانی متعلق به نسلی از هنرمندان تئاتر مشهد است که به گفته خودش در رخوت اواخر دهه70 و اوایل دهه80 در تئاتر پرافتخار خراسان شکل گرفت و در طول نزدیک به 20سال گذشته همواره در جریان تئاتر بوده و فعالیتش را ادامه داده است. او می‌گوید: مشهد برای زندگی یک هنرمند تئاتر شهر خوبی است. تئاتر مشهد از نظر تنوع، تکنیک و استعدادهای جوان در وضعیت خیلی خوبی قرار دارد، اما حلقه مفقوده آن، رفاقت است و شاید گره مشکلات تئاتر ی ما در این شهر با کمی نزدیک‌شدن هنرمندان به یکدیگر حل شود.
سلام به تئاتر با «مادرجان سلام»
منیره امیریوسفی سال56 قدم به دنیا می‌گذارد و از همان کودکی به هنر علاقه‌مند می‌شود. ریشه این عشق و علاقه را می‌توان در خانواده هنرمندش جست‌وجو کرد. خانواده‌ای که از یک طراح، یک نوازنده گیتار و جواهرساز، یک خیاط و یک هنرمند تئاتر تشکیل می‌شود.
انس‌گرفتن با شاهنامه
«درسا نکویی» دختر نوجوان نقال و هنرمند محله کوی کارگران است. بازی در ده‌ها نمایش تئاتر ، برگزیده جهان مهرواره هفته کتاب کانون و بنیاد فردوسی، مقام اول در سه‌دوره از مسابقات فرهنگی ناحیه2آموزش و پرورش، نفر اول مسابقه قصه‌گویی قرآنی، برگزیده رقابت‌های پژوهش‌سرای کشور و چندین دستاورد دیگر را تنها تا سیزده‌سالگی کسب کرده است.
نقش گلشهری‌ها در صحنه مدافعان
کارگردان و تهیه‌کننده پایتخت‌نشین به گلشهر آمده‌ و قصد دارد نمایشی مذهبی با موضوع مدافعان حرم بسازند.