روح‌انگیز بیابانی بانوی نیکوکاری است که با کمک تعدادی از افراد خیّر به زندگی بیش از هزار زوج جوان سامان ببخشیده است. این کار با تاسیس موسسه خیریه ای که به نام امام‌چهارم(ع) لقب گرفته انجام می‌شود.
حاج عباس حسین‌پور با فروش دو دربند دکان نانواییاش زمین کنار مسجد امام حسن‌عسگری(ع) را برای ساخت حسینیه میخرد. او بنا دارد سفره نذری و مجلس سور و ختم مردم را دراین مکان برپا کند.
معصومه اکبری خانه‌اش را در اختیار خیریه منتظران بقیه‌الله(عج) قرار داده و خیران با چرخ‌های خیاطی چرخ زندگی نیازمندان را می‌چرخانند.
مؤسسه خیریه علی‌بن موسی‌الرضا (ع) محله کارگران ۴۰ ساله شد. ویژگی مهم این خیریه ، فعالیت پررنگ بانوان در آن است که یکشنبه‌های هر هفته دور هم جمع می‌شوند.
مسجد امام‌حسن‌مجتبی (ع) که سال ۷۷ توسط یک خیّر کویتی در زمین ۳هزار مترمربعی، بنا شد امروز تبدیل به یک پایگاه فرهنگی‌اجتماعی قوی در محله نیروهوایی شده است.
قصه دورهمی کسانی که با آمدن به کشیک دوم چایخانه رضوان، مفتخر به پوشیدن ردای سبز خدمت شده‌اند، صرفا به روز‌هایی که در حرم امام‌رضا (ع) شیفت دارند، خلاصه نمی‌شود.
سال۴۷ خانه انصاف در طرق شکل گرفت. حاج‌رمضان که یکی از بزرگ‌تر‌های طرق بود، عضوی از این خانه و رئیس آنجا شد.هر‌جا حرف از اختلاف بود، مرحوم حاجی‌رمضان وساطت می‌کرد و آن‌ها را آشتی می‌داد.