کوچه موسوم به «مسجد کردها» حدفاصل محلات قدیمی پاچنار، ته‌پل‌محله و نوغان است که در دوران افشار برای سکونت کرد‌های همراه نادر در این محدوده ایجاد شده است.
مردم، بخشی از محله خواجه‌ربیع را در گذشته به شهرک سیمان می‌شناختند؛ زیرا حدود پنجاه‌سال قبل کارخانه سیمان مشهد، برای کارکنانش در این محله، زمین خرید و برایشان خانه ساخت.
آن‌طور‌که مردم می‌گویند، پیش از انقلاب اسلامی، در خیابان حسین‌باشی دعوا و چاقوکشی زیاد اتفاق می‌افتاده است، اما در دوران دفاع مقدس که جوانان همه محلات عازم جبهه شدند، آن ماجرا‌ها و تخلفات به خاطره‌ها پیوست.
سیده‌مریم مجتبوی، دکترای جوان معماری در تغییر دیدگاه دانشجویان و سوق‌دادنشان به‌سمت پروژه‌های عملی و میدانی نقش مؤثری داشته است.
یکی از قدیمی‌ترین حسینیه‌های مشهد در محله سراب است که رویداد‌های فراوانی از جریان‌های مهم ملی و شهری در آن رقم خورده است.
روایت حاج محمد اسماعیل‌زاده، حلبی‌ساز قدیمی مشهد از «حیطه کرب‌علی» که این روز‌ها با نام کوچه آخوند خراسانی ۱۲ تابلو خورده است.
شریعتی۳۱ معبری در محله شاهد است که از سمت دیگر به خیابان شاهد۶۱ می‌رسد و بولوار استادیوسفی را هم قطع می‌کند. این محدوده تا سال۱۳۶۰ جزو محدوده شهری نبود و پس‌از آن کم‌کم وارد بافت شهر شد.