میدان راه‌آهن فضایی مناسب برای رد‌و‌بدل کردن اعلامیه‌های امام‌خمینی (ره) و سایر بزرگان انقلاب ی وقت بین مردم بود. البته کاربری اصلی این محدوده، استقبال از زندانیان و تبعیدیان سیاسی آزاد‌شده بود.
احمد زه‌تاب‌چیان جزو معدود انقلاب یون مشهدی است که در همه اتفاقات مهم قیام مردم مشهد مانند واقعه ده‌دی، حمله به حرم امام‌رضا (ع) و اولین قیام زنان مشهد حضور داشته است که خاطرات آن‌روزها را روایت می‌کند.
روزنامه آفتاب‌شرق برای ۸ بهمن، می‌نویسد: بیشتر خیابان‌های اطراف حرم مطهر، دیگر زیر پای تظاهرکنندگان است و همه مسیر‌ها به حرم ختم می‌شود.
یونس نیکو روایت می‌کند: هربار که در تظاهرات شرکت می‌کردم، استادکارم، آقای محمدی، می‌گفت «چه چیزی نصیبت می‌شود که به تظاهرات می‌روی؟»
عباسعلی محمدی، خادم قدیمی مسجد کرامت سند زنده روزهای انقلاب ی کوچه کرامت است.
در این عکس‌ها می‌توانید روایتی از روزهای پرشور انقلاب ی مشهد و راه‌پیمایی‌هایی مردم این شهر را مرور کنید.
حادثه ۱۰ دی آن‌قدر برای عبدالحمید اسماعیل‌پور تلخ است که انگار از ابتدای گفتگو قصد دارد همان روز را برایمان تعریف کند، روزی که به چشم خود دید زنان و دختران نوجوانی زیر چرخ‌های تانک به شهادت رسیدند.