۶۶ سال است که محمد‌علی توانایی، ثامنی است. همین است که از گوشه‌گوشه محلات این قسمت شهر، گفتنی‌های زیادی دارد.
به قطب میوه‌فروشی مشهد در منطقه ۳ که با نام میدان بار نوغان شناخته می‌شود رفتیم و از نزدیک شاهد مردمی بودیم که به نیت برگزاری هرچه بهتر این شب آمده بودند.
مغازه کوچک محمودآقای قانع به‌عنوان منبع بزرگ نیکوکاری در نوغان شناخته می‌شود و کمتر کسی است که او و بروبیاهایش برای خدمت به خانواده‌های نیازمند را نشناسد.
دروازه نوغان از جایی آغاز می‌شد که این روز‌ها مدرسه حاج تقی است. تاجران و بازرگانانی که از شهر‌های اطراف می‌آمدند برای رسیدن به شهر باید یک قران می‌دادند.
سرپاماندن این جلسه هفتادساله قرآن به تلاش‌های حاج‌خانم زهرا شهفر برمی‌گردد که سر یک قرار همسایگی با مرحوم بی‌بی‌کلانتر ماند.
نوغان ۱۴ با نام کوچه پله معروف بود؛ کوچه‌ای که هفت پله خاکی داشت و با اجرای آسفالت، بیشتر حالت شیب‌دار پیدا کرد.
نوغان ۵ در گذشته به کوچه چهل خانه معروف بود، زیرا فقط چهل پلاک مسکونی در آن وجود داشت. این کوچه طولانی‌ترین فرعی نوغان بود.