هنر جنگیدن با دست خالی
آسنا مقدسی، نوجوان محله التیمور از کمترین امکانات بیشترین بهره را برده است.
آسنا مقدسی دانش‌آموز کلاس پنجم مدرسه آیت‌الله هاشمی‌رفسنجانی در محله التیمور است. شش‌سال پشتکار او در تمرین کاراته، امسال با کسب رتبه نخست مسابقات کشوری به بار نشست.
محل تمرین او نه یک باشگاه آن‌چنانی با امکانات درجه‌یک، بلکه در مسجد ابوالفضلی واقع‌در محله شهیدقربانی است. آسنا با کمک والدین و مربیانش بر کمبود امکانات غلبه و ثابت کرده است که خواستن، توانستن است.
- از میان انواع رشته‌های رزمی، چرا کاراته را انتخاب کردی؟
کاراته، هنر جنگیدن با دست‌های خالی است. چیزی که باعث شد جذب این رشته شوم و آن را ادامه بدهم، این بود که در عین رزمی‌بودن، قدرت تمرکز را زیاد می‌کند و به ورزشکار آرامش خاصی می‌دهد.
- کمربند چه رنگی داری و چه مراحلی را برای داشتن آن طی کرده‌ای؟
کمربند من قهوه‌ای است. برای رسیدن به این کمربند باید به‌ترتیب کمربند‌های زرد، نارنجی، سبز، آبی و بنفش را به دست آورد. سفید به زرد و زرد به نارنجی هرکدام حدود دو ماه طول کشید. تقریبا یک‌سال برای کمربند‌های سبز و آبی، شش‌ماه برای آبی به بنفش و یک سال برای بنفش به قهوه‌ای زمان گذاشتم و تمرین کردم.
- از محل تمرین و مربیانی که با تو تمرین کرده‌اند، بیشتر بگو.
در حال حاضر محل تمرین من، کانون فرهنگی‌هنری مسجد ابوالفضلی در محله شهیدقربانی است. اولین مربی‌ام خانم فاطمه شایگان بود. چند‌ماهی را هم زیرنظر سیده‌فاطمه هاشمی بودم. الان با راهنمایی خانم منیره نصیری در‌حال تمرین هستم.
- اوضاع درسی‌ات چطور است؟ ورزش حرفه‌ای روی تحصیلت تأثیری داشته است؟
در مدرسه جزو شاگردان نمونه و در کلاس، شاگرد اول هستم. این خودش بهترین نشانه است برای اینکه ورزش باعث شادابی و سلامت ذهن می‌شود و در موفقیت تحصیلی کمکم کرده است.
- به‌جز رتبه نخست مسابقات کشوری، موفقیت ورزشی دیگری هم کسب کرده‌ای؟
در مسابقات بین‌باشگاهی زیاد شرکت کرده و مقام آورده‌ام. به‌جز این موارد، امسال در مسابقات استانی کاراته که به میزبانی مشهد برگزار شد، شرکت کردم و موفق به کسب مقام سوم شدم.
- آینده ورزشی‌ات را در ذهن چطور ترسیم کرده‌ای؟
من عاشق ورزش هستم و بنا دارم به لطف خدا تا پایان عمر، ورزش را ادامه بدهم. قصد دارم کاراته‌کار بمانم و آن‌قدر در این رشته، تلاش کنم تا به جایگاهی مفید و مؤثر برای جامعه ورزشی به‌ویژه کاراته‌کار‌ها تبدیل شوم.
- به عنوان یک ورزشکار صاحب‌افتخار، درباره محله پنج‌تن که در آن زندگی می‌کنی، چه نگاه و حسی داری؟
قبول دارم که کمبود‌هایی مثلا در زمینه فضای ورزشی در محله‌ام وجود دارد، بااین‌حال محله‌ام را دوست دارم و شاکر و راضی‌ام از اینکه الان، امکاناتمان خیلی بهتر از قبل شده است. اگر من و هرکدام از هم‌محله‌ای‌هایم به فکر آبادانی آن باشیم و ایده‌هایمان را به گوش مسئولان برسانیم، به بهترشدن شرایط کمک کرده‌ایم.
* این گفتگو یکشنبه ۲۹ بهمن در شماره ۵۵۸ شهرآرامحله منطقه ۳ و ۴ چاپ شده است.
لینک کوتاه
روایات مشابه
ارسال نظر
محله لشکر؛ قدیمی‌ترین محله قاسم‌آباد 
رازی؛ محله کادر درمان مشهد 