خوشنویسی که بخشی از زندگی ستایش معینی‌مجد است، می‌گوید: کلاس اولم که تمام شد به ذوق نویسندگی به کانون فرهنگی هنری رفتم و بعد به خوشنویسی علاقه‌مند شدم.
درحالیکه نرم‌افزارهای خوشنویسی و فونت‌های مختلف، هنر چندصدساله را مهجور کرده، قلم هنوز دوست معصومه سرائی، هنرمند محله شهید قربانی است.
محمد ملک، امید دارد که هنر خوشنویسی به زندگی مردم راه پیدا کند و برای این کار حتی آثارش را رایگان به مردم اهدا کرده است.
امیرعلی برومند، دانشجوی مهندسی محیط‌زیست دانشگاه فردوسی دغدغههای محیط‌زیستی‌اش را با نگاهی هنرمندانه بیان می‌کند.
«شام عاشورا» و «اسماء الحسنی»، ۲ اثر هاشم طلائیان بجستانی هستند که ثبت موزه ملی ایران شده و در پای هر دو اثر، امضای استاد فرشچیان است.
سیدرضا صفوی می‌گوید: من پانزده‌سال مدرس دو رشته خوشنویسی و تذهیب بوده‌ام، اما برای سه سال، قلم از من فرمان نمی‌برد؛ گویی اصلا خطاط نبودم! هیچ‌کس نمی‌دانست مشکل کجاست.
سیدحسین کاظمیان در سنگ مزارنویسی اتفاق‌های عجیب بسیاری پیش می‌آید: یک‌بار سنگ مزار پدری را می‌نوشتم که برای نجات پسرش در دریا به آب زده و غرق شده بود.