محمود اصیل، جاهل محله نوغان، حالا به قول خودش «کرک و پرش ریخته» جوان خوش‌قد و بالا و چهارشانه آن روز‌ها این روز‌ها سمسار تکیده‌ای شده است.
از دل رود تاریخی شهر که این روز‌ها پساب در آن ریخته می‌شود، ابزار دوره پارینه سنگی پیدا شده است.
در کاروان‌سرا‌ها هیچ‌گونه اسباب زندگی وجود نداشته است؛ آن‌چنان که کف اتاق‌ها را تنها با یک تکه گلیم می‌پوشاندند و مسافران مجبور بودند تمام وسایل زندگی و حتی وسایل آشپزی خود را همراهشان بیاورند.
یحیی سمیعیان‌ریحان (۱۲۷۲-۱۳۶۳خورشیدی) مدیر روزنامه «نوروز»، برای نوشتن یک مقاله، با حکم دادگاه ابتدا به زندان اداره نظمیه و سپس از آنجا به دارالمجانین (دیوانه‌خانه) فرستاده می‌شود.
اسناد باقی مانده نشان می‌دهد که در مشهد، تیمچه‌ها بیشتر در بازار‌ها و بازارچه‌های اطراف حرم قرار داشته اند و بیشتر عمده فروشان در آن تجارت می‌کرده اند.
شهرت مزرعه نکاح در میان مردم مشهد بیشتر به‌دلیل آب‌وهوای دل‌چسب و باغ‌های مصفای میوه آن بود؛ به‌طوری‌که این باغات یکی از تفرجگاه‌های مهم مشهدی‌ها به حساب می‌آمد.
اهالی محله خاتم‌الانبیاء محمود حاج بابایی فلاح را «حاج‌بابا» صدا می‌کنند. او ۲۰ سالی می‌شود که با خانواده‌اش اینجا زندگی می‌کند و نیم قرن است که کار تعمیرات کفش را انجام می‌دهد.