اهالی محله اکبرآباد براتعلی هدایت را به سحرخوانی‌هایش می‌شناسند، او کسی بود که شب‌هنگام فانوسش را برمی‌داشت، روی بام می‌رفت و بر پیت حلبی‌اش می‌نواخت تا مبادا کسی برای سحر خواب بماند.
قبل از ورود به خانه باید آن انار را به‌سمت عروس پرت می‌کرد تا به او ثابت کند مرد خانه است. عروس باید مراقب می‌بود انار به سرش نخورد تا گربه داماد دم حجله کشته نشود.
به گفته مامان‌خدیجه، زمان نوجوانی او هفت‌دختر مجرد، وسیله‌ای مانند انگشترشان را در کوزه می‌انداختند و بعد یک دختر‌بچه یکی را در‌می‌آورد.آ‌ن‌ها معتقد بودند صاحب انگشتری که از کوزه درآمده، به زودی ازدواج می‌کند.
زینب عرفانی‌صفری، با ۹۵سال سن، مسن‌ترین مادربزرگ محله فردوسی، به یاد خاطرات نوروزهای گذشته در‌انتظار نوروز پیش رو و دیدار فرزندان و نوه‌هایش است.
دانش‌آموزان دبیرستان «صدیقه» در آستانه سال نو، جشن «روز مهربانی» و «سمنوپزون» را برگزار و در مدرسه‌شان سفره هفت سین پهن کردند.
در شب‌های سال نو حاجی‌فیروز و «جیگی‌جیگی نه‌نه خانم» در کوچه و بازار راه می‌افتند، دنبک می‌زنند و تصنیف می‌خوانند.
زیارت اهل قبور در آخرین پنج شنبه سال یکی از رسوم اهالی توس است. قدیمی‌ها به آن عید علفه می گفتند که طی آن دو شب قبل عید را علفه مرده‌ها و شب بعد را علفه زنده‌ها می‌گفتند.