اسناد تاریخی می‌گویند بنای آرامگاه فردوسی در اردیبهشت۱۳۴۷ با طراحی تکمیلی که هوشنگ سیحون انجام داده است، گسترش می‌یابد و باغ اطراف آن به‌همراه موزه کنارش ساخته می‌شود.
مهدی اخوان ثالث در تمام عمر در تنگدستی به‌سر برد، ولی هرگز دیده یا شنیده نشد که تن به ذلت دهد و «آبروی فقر و قناعت» ببرد.
نام ابوالحسن خان صدیقی که ایتالیایی‌ها به او لقب میکل‌آنژ ثانی شرق را داده‌اند، در ذهن مشهدی‌ها با مجسمه فردوسی در آرامگاه فردوسی و مجسمه نادرشاه در باغ نادری گره خورده است.
استاد غلامرضا شکوهی، بی‌هیچ حرف و تعریف اضافه‌ای، آشنای دیرین شعر و شاعران خراسان است. کمتر کسی را در این حوزه می‌توان پیدا کرد که طعم شیرین غزلی جانانه را از این شاعر مشهدی نچشیده باشد.
ساخت مسیرهای پیاده‌راه در بولوار شاهنامه می‌تواند فرصتی برای ایجاد هویت شهری بیشتر و سبب تبلور خاطره جمعی اهالی منطقه و مردم شهر باشد.
نورمحمد عرفانی‌گلکار، یکی از ۱۲ عضو اکیپ ویژه‌ای است که در بازسازی آرامگاه فردوسی در سال ۱۳۴۳ نقش داشته است.
از‌آنجا‌که به‌جز شاهنامه، سند دیگری برای اطلاع از روزگار فردوسی وجود ندارد، شاهنامه‌خوان‌ها برای ارضای تشنگی شنوندگان، ناچار خبر‌های مبهمی را که از گوشه‌و‌کنار شنیده بودند، با آب‌و‌تاب روایت می‌کردند.