«آیت‌الله خزعلی»؛ خیابانی که با زور احداث شد

خیابان آیت‌الله خزعلی چهار سال دیگر صدساله می‌شود؛ خیابانی که سال ۱۳۰۶ با ضرب‌وزور کشیده شد. آن‌طور که مرحوم شیخ حسین نظام‌الملکی از اهالی همین محدوده در خاطراتش آورده است، اسدی متولی آستانه، در آن سال برای اینکه طرح خیابان‌کشی را در زمین متعلق به نظام‌الملکی‌ها اجرا کند، پدر شیخ حسن را همراه دو تن از پسرعمو‌هایش، به‌مدت چند هفته در طویله زندانی می‌کند.

بعد از آن، خیابان از چهارراه شهدای فعلی تا چهارراه خسروی کشیده می‌شود و نام شاه‌رضا می‌گیرد. نام این خیابان هم‌زمان با پیروزی انقلاب اسلامی به آزادی تغییر می‌کند. بعد از آن، با شهادت شهید رجایی به‌نام او می‌شود و سال ۱۳۹۴ به‌نام آیت‌الله خزعلی تابلو می‌خورد.

بازار مرکزی در دهه ۶۰ در این خیابان ایجاد می‌شود که زمین باغی آن قبل از پیروزی انقلاب اسلامی محل حراج هدایای زائران به حرم مطهر بود.

سعید زعفری ۶۶ سال قبل در بالاخیابان به دنیا آمده است و از سال ۱۳۴۰ این مغازه را که مرحوم پدرش ابتدا در آن کفاشی داشت، به یاد دارد.
آقانصرت، سال ۱۳۴۵ با تغییر شغل اولین مغازه اختصاصی پتوفروشی مشهد را در همین خیابان راه انداخت و سپس پسرش سعید بعد از گرفتن دیپلم تا امروز در این مغازه مشغول به کار است.

مرحوم حاج‌حسین هرمززاده که سال ۱۳۵۳ بزرگ‌ترین کارخانه مبل‌سازی خاورمیانه را ساخت، در این خیابان شهره است.
از او ساختمان خالی مبل دقت همچنان در این خیابان پابرجاست و قدیمی‌ها به‌نیکی یادش می‌کنند، چون هیچ‌وقت دست رد به سینه نیازمندی نزد و مردم‌دار بود.