چهل خانه، تنهانام کوچه نیست و برخی قدیمیهای نوغان، این کوچه را «چله خانه» میخوانند. این افراد علت خوانده شدن کوچه به این نام را وجود چند کارگاه چله کشی دار قالی در این کوچه میدانند.
محله بالاخیابان یکی از دو محله منطقه ثامن است که خردهمحلات بسیاری را در دل خودش جای داده است. تاریخ این محله به دوران صفوی و اقدام ماندگار شاه عباس اول برمیگردد. آب خیابان و بیشترین قناتهای مشهد از این محله وارد شهر میشده و باغها و باغچههای اعیاننشینها را آبیاری میکرده است.
جالب است بدانید که تا پیش از بالاخیابان و پایینخیابان، فقط دو خیابان دیگر در ایران ساخته شده بود که یکی در هرات و دیگری در قزوین قرار داشت.
براساس آنچه از دوران صفوی برای ما به یادگار مانده، محراب خان در جوانی از کارگزاران دربار شاهان صفوی بوده و به دواتداری آنان اشتغال داشته است.
روایت سعید زعفری از روزگاری که پتوها پرنیان نام داشت اما نمدی بود.
کوچه آیتالله شیرازی ۱۳ از شصت سال قبل بین خیلی از مشهدیها معروف بوده است؛ کوچهای که بهنام مرحوم سیدمحمود کرامت شناخته میشود.
باوجود رواج نرمافزارهای مکانیاب، کم نیستند مسافران و زائرانی که هنوز شیوه سنتی آدرسگرفتن را بیشتر میپسندند و سراغ کسبه و رانندگان اطراف حرم میروند.
بیشتر بناهای قدیمی این بخش خیابان، یک یا دوطبقه هستند. در میان آنها میشود کاشیکاریهای زیبایی یافت که برخیها از دوره صفویه و بعضیها از دوره قاجاریه ماندهاند.